- ترویج فساد اخلاق و دور شدن از روح تقوا و روی آوردن به شهوات و گناهان، تا انجا که یکی از سران بنی امیه اعتراف می کند: غنا، حیا را کم و شهوت را زیاد می کند، شخصیت را در هم می شکند و همان کاری را می کند که شراب می کند.
برخی انسان ها از راه نوشیدن شراب و یا تزریق هروئین و مرفین می توانند خود را وارد دنیای بی خیالی و بی تفاوتی کنند، برخی هم از طریق شنیدن سخنان باطل و شهوت انگیز یک آواز خوان، غیرت خود را نادیده می گیرند و در دنیای بی تفاوتی به سر می برند.

- غفلت از خدا، غفلت از وظیفه، غفلت از محرومان، غفلت از آینده، غفلت از امکانات واستعدادها، غفلت از دشمنان، غفلت از نفس وشیطان.انسان امروز با آن همه پیشرفت در علم و تکنولوژی، در آتشی که از غفلت او سرچشمه می گیرد، می سوزد.
آری، غفلت از خدا، انسان را تا مرز حیوانیت، بلکه پایین تر از آن پیش می برد. «اولئک کالانعام بل هم اضل اولئک هم الغافلون» امروز استعمارگران برای سرگرم کردن وتخدیر نسل جوان، از همه امکانات از جمله ترویج اهنگ مبتذل، از طریق انواع وسایل و امواج، برای اهداف استعماری خود سود می جویند.
- آثار زیان بار آهنگ های تحریک آمیز و مبتذل بر اعصاب، بر کسی پوشیده نیست. در کتاب تاثیر موسیقی بر روان و اعصاب، نکات مهمی از پایان زندگی و فرجام بد نوازندگان آلات موسیقی و گرفتاری آنها به انواع بیماری های روانی و سکته های ناگهانی و بیماری های قلبی و عروقی و تحریکات نا مطلوب ذکر شده که برای اهل نظر قابل توجه و تامل است.
خداوند، جهان را برای بشر و بشر را برای تکامل و رشد و قرب معنوی آفرید. او جهان آفرینش را مسخر ما نمود و فرشتگان را تدبیر امور ما وادارکرد. انبیا و اولیا را برای هدایت ما فرستاد و آنان تا سر حد مرگ و شهادت پیش رفتند. فرشتگان را برای آدم به سجده واداشت، روح الهی را در انسان دمید و بهترین صورت و سیرت را به انسان اعطا کرد، قابلیت رشد تا بی نهایت را در او به ودیعه گذاشت، او را با عقل، فطرت و انواع استعداد ها مجهز نمود و تنها در آفرینش او، به خود آفرین گفت:«فتبارک الله احسن الخالقین» آیا این گل سر سبد هستی، با آن همه امتیازات مادی و معنوی، باید خود را در اختیار هر کس قرار دهد؟ امام کاظم علیه السلام فرمود: به هر صدای گوش فرا دهی، برده او هستی. آیا حیف نیست ما برده یک خواننده کاذبی باشیم؟!
آیا شما حاضر هستید هر صدای را روی نوار کاست ظبط کنید؟ پس چگونه ما هر صدای را روی نوار مغزمان ظبط می کنیم ؟ عمر، فکرو مغز، امانت هایی است که خداوند به ما داده تا در راهی که خودش مشخص کرده صرف کنیم و اگر هر یک از این امانت ها را در غیر راه خدا صرف کنیم به آن امانت خیانت کرده ایم و در قیامت باید پاسخ گو باشیم.
قران به صراحت در سوره ی اسراء می فرماید:«ان السمع والبصر والفواد کل اولئک کان عنه مسئولا» گوش و دل همگی مورد سئوال قرار گیرند. آری انسان باید نگهبان چشم و گوش و دل خود باشد و اجازه ندهد هر ندایی وارد آن شود. در حدیث می خوانیم : دل، حرم خداست، نگذارید غیر خدا وارد آن شود.
اسلام برای برطرف کردن خستگی و ایجاد نشاط ، راههای سالمی را به ما ارائه کرده است؛ ما را به سیر وسفر، ورزش ، کارهای متنوع و مفید، دید وبازدید، گفتگوی علمی و انتقال تجربه ، رابطه با فریختگان و مهم تر از همه ارتباط با آفریدگار هستی و یاد او که تنها آرام بخش دل هاست، سفارش کرده است. چرا خود را سرگرم لذت هایی کنیم که پایانش، ذلت و آتش باشد.
حضرت علی علیه السلام می فرماید:«لاخیر فی لذة من بعدها النار» در لذت هایی که پایانش دوزخ است خیری نیست. «من تلذد لمعاصی الله اورثه الله ذلا» هر کس با گناه و از طریق آن لذت جویی کند، خداوند او را خوار و ذلیل می نماید.

                                                                                      قلم حجه السلام محسن قرائتی