ماهواره
با ظهور ماهواره های ارتباطی تحولی بزرگ را پشت سر گذاشت. ماهواره ها امکانات بی نظیری را پیش روی صاحبان رسانه و دولت ها و قدرت ها گذشتند که رسانه ها ی پیشین در تامین آن ها ناتوان بودند. از دیگر سو ماهواره ها به کمک رسانه های قبلی هم آمدند و امکانات وسیعی را در اختیار آنان برای گسترش هر چه بیش تر برد فعالیت هاشان قرار دادند. امکاناتی که هم به لحاظ مالی وهم کیفی کمک شایانی به بسط رسانه هایی چون تلویزیون ها و رادیو ها کرد.
وفاق اجتماعی
وقتی می پرسیم«شاخصه های وفاق اجتماعی در جمهوری اسلامی چیست؟»باید توجه داشت که جمهوری اسلامی خود معلول و نتیجه یک وفاق اجتماعی است نه علت آن، و بنابراین، درست تر آن است که بپرسیم «علت تکوین وفاق اجتماعی بر حکومت جمهوری اسلامی چیست؟» و قبل از این سؤال،باید از چگونگی تکوین وفاق اجتماعی سؤال کرد، چرا که ممکن است حکومتی که معلول یک وفاق اجتماعی نیست بر سر کار باشد- چنان که رژیم شاهنشاهی لایران چنین بود- و در حالتی دیگر، ممکن است که مردم به امری معینی – که بعدها به صورت شاخصه ای برای وفاق اجتماعی ظهور کند- اتحاد و اتفاق و اجتماع پیدا کنند، حال آن که امرپیش از این قرار داد نشده باشد و یا از جانب حکومتی که بر سر کار است مورد تایید نباشد، چنان که مردم ایران امام امت(قدس سره) به وفاق رسیده بودند، حال آن که حضرت او هنوز در تبعید بود.
گرداب شیطان
اگر «لاشرقی و لاغربیه» از لوازم ذاتی اسلام و حکومت منتسب به آن است، یعنی با تخطی از این اصل در واقع انقلاب از ماهیت اسلامی خویش دور می شود. در جهان امروز این نخستین بار است که انقلابی بر مبنای این اصل «نه شرقی نه غربی» واقع می شود و در تاریخ ظهور تمدن غرب، در این چند قرن، هرگز نه می توان تمدنی را سراغ کرد که توانسته باشد در برابر هجوم تمدن غربی تاب بیاورد ونه انقلابی را که بعد از پیروزی، برای تاسیس نظام حکومتی، بر قدرت های استکباری اتکا نیافته باشد. چه بسا بوده اند انقلاب هایی که در طول مبارزه بر تفکری نسبتا مستقل از غرب و شرق مبتنی بوده اند؛ اما بعد از تاسیس نظام؛ چون مورچه ای در گرداب شنی مورچه خوارها بلغزد؛ اسیر یکی از قدرت های شیطانی جهان گشته اند.
گناهانی که کبیره شمرده شده اند.
اولین گناه کبیره شرک به خدای تعالی است و به کبیره بودن آن، حضرت رسول و حضرت امیرالمومنین و صادق و کاظم و رضا و جواد علیه السلام تصریح فرمودند. بلکه از حضرت صادق علیه السلام مرویست که: از گناه کبیره بزرگ تر، شرک به خداست.
و نیز می فرماید:«کسی که به خدا شرک آورد خدا بهشت را بر او حرام فرموده و جایگاهش دوزخ است و برای ستم کنندگان یاری کنندگانی نیست. » و نیز می فرماید: به خداوند شرک نیاور به درستی که شرک هر آینه ستم بزرگی است.
