هفدهم ربیع الاول
بنابر مشهور بین علمای امامیه،روز ولادت با سعادت حضرت خاتم الانبیاءمحمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله وسلم)است و معروف آن است که ولادت باسعادتش در مکه ی معظمه در خانه ی خود آن حضرت واقع شده.در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفیل در ایام سلطنت انوشیروان عادل و نیز در این روز شریف سنه83(ه.ق)ولادت حضرت امام صادق(علیه السلام)واقع شده وباعث مزید فضل و شرافت این روز گردیده وبالجمله این روز،روز بسیار شریفی است و از برای آن چند عمل است:اول:غسل دوم:روزه و از برای آن فضیلت بسیاراست و روایت شده که هر که این روز را روزه بدارد،ثواب روزه ی یک سال خدا برای او بنویسد واین روز یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. سوم:زیارت حضرت رسول(صلی الله علیه وآله وسلم) از نزدیک و دور.چهارم:زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام)به همان زیارتی که حضرت صادق(علیه السلام) کرده وتعلیم محمدبن مسلم فرموده.پنجم:در وقتی که روز بلند شود دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید بخواند و بعد از سلام در مصلای خود بنشیند و این دعا را بخواند:اللّهُمَ اَنتَ حَیٌّ لا تَمُوتُ را بخواند.ششم:مسلمانان این روز را تعظیم بدارند و تصدّق و خیرات بنماید و مؤمنین را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرّفه روند.

مفاتيح الجنان