روز مبعث روز میلاد ارزشها ست؛ ارزش هایی که زنده به گور می شد و اصالت هایی که در بستر احتضار رو به خاموشی می رفت. روز مبعث ، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود؛ روز مرگ کرامت های که به پای بت ها قربانی می شود، روز مرگ جهل و شرک وپرستش های ناروا بود.

برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام بود و نزول قران کریم نیز قران از این زمان آغاز می گردد. کلمه بعثت به معنای برانگیخته شذن بود ودر اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران می باشد.

فلسفه و اهداف بعثت

 بعثت بزرگ ترین نعمت خداوند بر بشر است و جا دارد که خداوند بر این نعمت منت گذارد واین احسان و نیکو یی را به رخ آنان بکشد، چنان که می فرماید:

«لقد من الله علی المومنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم یتلو علیهم ءایاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب والحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین»

خداوند بر مومنان منت نهاد هنگامی که در میان آن ها پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آن ها بخواند و آن ها را پاک کند وکتاب و حکمت بیاموزد و البته پیش از آن درگمراهی آشکار بودند.(ال عمران/164)

در این آیه خداوند به مهم ترین اهداف بعثت اشاره می فرماید:«یتلو علیهم ءایاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة»

1. تلاوت آیات الهی، 2.تربیت و تعلیم ، 3. تعلیم قانون و کتاب،  4. تعلیم حکمت

به عنوان خلاصه، در مورد هدف بعثت انبیاء، همان عبادت جاودانه انسان، در آن است و همین عبادت مخلصانه است که بشر را جانشین خدا می کند و همه هستی را خاضع و فرمانبردار انسان می سازد و دو هدف مقدماتی برای بعثت انبیا، یکی اقامه عدل و دیگری برپایی حکومت الهی است که با تحقق این دو هدف مقدماتی، عبادت مخلصانه حق که هدف اصلی بعثت انبیاست محقق می شود.

درود بر رحمت جهانی، پیامبر مهربانی که وجب به وجب زمین، متبرک از نام اوست.