روزدوم: …. تاکربلا

روز هشتم ذی الحجه امام حسین علیه السلام حج تمتع خودراتبدیل به عمره مفرده کرده وهنگامی که حاجیان به طرف عرفات حرکت می کردند،به سوی کوفه حرکت کردند.امام درمنزلگاه “تنعیم” ضمن تجهیزکاروان خود،خیلی سریع وشبانه عازم کوفه شد.سربازان حاکم مکه که به دنبال امام می گشتند،موفق به پیداکردن امام نمی شوند.دراین منزل عبدالله بن عمر باامام حسین علیه السلام ملاقات کردوازاوخواست به مکه بازگردد.

درمنزلگاه “صفاح"فرزدق شاعر باامام حسین روبه روشده وتحلیل خودراازمردم کوفه برای امام حسین علیه السلام می گوید:"دل های آنهاباشما وشمشیرهای آن ها علیه شماست!” درمنزلگاه “بطن رمه” بودندکه قیس بن مسهر نامه ی مسلم بن عقیل رابرای امام حسین علیه السلام آورد.اواز سوی امام،همراه بانامه ای برای مسلم به سوی کوفه باز می گردد.این درحالی است که مسلم به شهادت رسیده قیس درهمان ابتدای جدایی ازکاروان حسینی دستگیرمی شود.منزلگاه"زروه “اتفاق جالبی می افتد.زهیربن قین که ازبزرگان کوفه واز خونخواهان عثمان بودونمی خواست با امام حسین ملاقات داشته باشد،باامام حسین ملاقات می کند!زهیر آن چنان تحت تاثیرامام حسین قرارگرفت که تاآخرین لحظه ی شهادت از آن حضرت جدانشد!

در23ذی الحجه ودرمنزلگاه “ثعلبیه” شایعه ی شهادت مسلم بن عقیل به امام رسید.درمنزلگاه “زباله” خبرقطعی شهادت مسلم بن عقیل به امام رسیدوآن حضرت راسخت غمگین ساخت.خبرشهادت قیس بن مسهرکه امام حسین علیه السلام اوراچندروز قبل به سوی کوفه فرستاده بود،نیزرسید.سپس خبرشهادت عبدالله بن یقطر(برادررضاعی امام حسین علیه السلام) به امام رسید.باشنیدن این اخبار،گروهی ازکسانی که کاروان حسینی راهمراهی می کردنداز امام جداشدند!

26ذی الحجه ودرمنزلگاه “ذلت عرق"بود که بشربن غالب، که ازعراق می آمد،باامام حسین علیه السلام تشریح کرد.سپس پسران حضرت زینب علیهاالسلام ،عون ومحمد،همراه بانامه ای ازعبدالله بن جعفر(پدرشان) مبنی برعدم اعتمادبه کوفیان،به کاروان حسینی پیوستند.درمنزلگاه “شراف"امام حسین علیه السلام به کاروانیان توصیه کردندکه آب فراوان با خود بردارند!

پس از حرکت از شراف ،سپاه حر،همچون نخلستانی متحرک درنظر کاروان حسینی قرار گرفت!. حربن یزید ریاحی ، باسپاهیانی تشنه کام به کاروان حسینی رسید.به دستور امام حسین علیه السلام حتی اسب های آنها سیراب می شوند.امام نماز جماعت می خواندوحرویارانش بااقتدا به امام حسین ، نماز جماعت می خوانند.در28 ذی الحجه درمنزلگاه “عذیب” چهارتن از کوفیان ازجمله نافع بن هلال به کاروان حسینی ملحق شدند.برخی می گویند:درمنزلگاه قصربنی مقاتل عبدالله بن جعفر(همسر حضرت زینب علیها السلام) با امام دیدار می کند.حضرت اورابه همراهی دعوت می کند،اما اونمی پذیرد!کاروان حسینی دردوم محرم به منزلگاه نینوا می رسد.دراین روز کاروان بامحدودیت های سپاه حرمواجه می شود.نامه های بن زیادبه حرمی رسدواوبهدستوربن زیادازادامه ی حرکت کاروان جلوگیری می کند.کاروان در کربلا متوقف می شود.زهیر از امام اجازه نبرد باسپاه حررامی خواهد ولی امام می فرمایند:ما آغازگرجنگ نیستیم.خیمه گاه برپامی شود.حلقه محاصره ی دشمن تنگ تر می شود.دوروز بعدیک لشکرچهارهزارنفره، روز بعدازآن لشکری ده هزارنفره ،روز بعدلشکری پنج هزارنفره وخلاصه یک هفته بعدسی هزار نفرازکوفیان، امام ومیهمان خودرامحاصره کرده اند!عمرسعددراجرای فرمان عبیدالله بن زیاد ،عمربن حجاج رامامورجلوگیری ازرسیدن آب به خیمه های حسینی می کند.امام علیه السلام عمرسعد رابارهانصیحت می کند.اما دراوتاثیر نمی کند.

منبع: تاکربلا