عنوان:
رابطه ي دنيا و آخرت از منظر «آيات و روايات»
استاد راهنما:
سركار خانم شهربانو ستوده
استاد داور:
حجت الاسلام و المسلمین آقای کاظم معاضدی
پژوهشگر:
خديجه فرض اللهي

چكيده
اعتقاد به معاد و زنده شدن مردگان در عالم آخرت يكي از اصلي ترين اعتقادات در همه ي اديان آسماني است. قرآن كريم، اعتقاد به معاد و عدل را هم سنگ اعتقاد به خداي يگانه معرفي كرده و در بيش از ثلث آيات قرآني، درباره ي معاد بحث كرده است.در آیات قرآن پیرامون دنیا نیز فراوان بحث شده است و از دنیا به عنوان مزرعه ی آخرت یاد شده است و سعادت و شقاوت انسان را همین استفاده از دنیا تعیین می کند و به همین خاطر است که رابطه ي بين دنيا و آخرت يكي از مهمترين و كليدي ترين بحث هاي مربوط به معاد است.
به دليل گستردگي دامنه ي بحث معاد و با توجه به اينكه شناخت رابطه ي بين دنيا و آخرت مقدمه و پايه ي عمل انسان است و همچنين جايگاهي كه آيات و روايات در زندگي انسان دارند، در پژوهش حاضر از بين مباحث مطرح شده در مورد معاد فقط رابطه ي دنيا و آخرت مورد بررسي قرار گرفته است.

اهميت و ضرورت طرح اين مساله با توجه به اينكه انگيزه ي فعاليت هاي زندگي و رسيدن به كمال، بستگي به تشخيص هدف نهايي انسان دارد، كاملا آشكار است. بنابراين كسي كه حقيقت زندگي خود را فراتر از ماديات مي داند بايد برنامه هاي خود را طوري تنظيم كند كه براي زندگي ابديش سودمند باشد. پس براي حصول اين امر بايد به مسائل دنيوي و اخروي آگاهي پيدا كند.
در پژوهش حاضر 3 سوال به این ترتیب که:1-آیات و روایات چه دیدگاهی درباره ی دنیا دارند؟2-آخرت چگونه در آیات و روایات تبیین گشته است؟3-آیا میان دنیا و آخرت روابطی حاکم است؟مطرح گشته است و پاسخ آن ها در لا به لاي آيات و روايات و كلام بزرگان مورد بررسي قرار گرفته است. تحقيق از نوع بنيادي و به روش توصيفي انجام گرفته است كه اطلاعات آن به شيوه ي كتابخانه اي و اسنادي از بين منابع دست اول و دوم در دسترس جمع آوري شده است و در هر فصل يكي از سوالات مورد بررسي قرار گرفته است.
بر همين اساس در فصل اول کلیات بحث مورد بررسی قرار گرفته است و در فصل دوم حقايقي درباره ي دنيا، از ديدگاه آيات و روايات بيان شده است و در فصل سوم نظر آيات و روايات درباره ي آخرت مطرح گشته است و در فصل چهارم به بودن رابطه ي ميان دنيا و آخرت اشاره شده و تفاوت هاي ميان دو حيات مطرح گشته است. لازم به ذكر است در پايان هر فصل، خلاصه اي از مطالب همان فصل، تدوين گرديده و در نتيجه گيري به سوالات پاسخ داده شده است.
در نتيجه ي نهايي:پيوستگي زندگي دنيا و آخرت این گونه مطرح شده است که دنیا در حقیقت میدان آمادگی و آخرت میدان مسابقه است و انسان باید دائما در حال خود سازی باشد و باید بداند که این عملکرد او در دنیا است که سعادت یا شقاوت اخروی او را تعیین می کند.