بخش اول: مباني تربيت جنسي
مفهوم تربيت جنسي
مقصود از تربيت جنسي، اين است كه كودك را به گونه اي بپرورانيم كه به سن بلوغ برسد، حلال و حرام را در مسائل جنسي تشخيص دهد وبه وظايف زناشويي وهمسري آگاه باشد و از لااباليگري بپرهيزد و راه ورسم عفت اسلامي، وخلق وخوي او باشد و در وادي شهرت، سرگردان نشود بنابرين اين تربيت جنسي، از آغاز كودكي شروع مي شود وتا سن جواني وميان سالي، ادامه پيدا مي كند.
مهم ترين هدف تربيت جنسي - كه از كودكي آغاز مي شود -، اين است كه: زن و مردي را تربيت كنيم كه بتوانند با غرايز جنسي خود، به شيوه اي صحيح و مطلوب برخورد كنند؛ نه آن را سركوب سازند و نه به بي بند وباري و انحراف و فحشا كشيده شوند و در نهايت، زن و مرد بتوانند به ياري هم، كانوني فراهم سازند كه هم سلامت رواني خودشان را به دست آورند و هم در در مناسبات اجتماعي، سلامت جامعه تامين شود.
با توجه به تمايل فطري انسان ها(چه زن و چه مرد) به معنويات و سير تكاملي به سوي قرب الي الله و تاثير آن بر روند تربيت جنسي، يك سري از قواعد و اصول تربيتي، در احاديث، مورد تاكيد قرار گرفته اند كه عبارت اند از:
-اصل عفت و خويشتنداري
از جمله اموري كه انسان را از فضيلت و معنويت دور مي سازد، «ناخويشتنداري در غريزه جنسي» است آزادي جنسي و ارضاي بي قيد و شرط غريزه جنسي، آثاري نامطلوب براي فرد و بشر دارد. از اين رو، خداوند متعال، ضوابطي را براي آن مشخص فرموده و موارد جواز و عدم آن را اعلام كرده است. موارد عدم جواز، همان چيز هايي هستند كه از آنها به «حرام جنسي» تعبير مي شود. ارضاي شهوت در اين قلمرو ممنوع، موجب سقوط انسان و دوري وي از فضيلت و معنويت مي گردد.
قرآن كريم، «گمراهي» و «انحراف» را از پيامدهاي شهوت گرايي مي داند و رسول خدا صلي الله عليه واله وسلم پيامد شهوت راني را اين گونه توصيف مي كند:
«من كان اكثر همه نيل الشهوات، نزع من قلبه حلاة الايمان».
هركه بيشترين فكر وتلاشش، رسيدن به شهوات باشد، شيريني ايمان، از قلبش گرفته مي شود.
-اصل ازدواج
ارضاي آزادانه غريزه جنسي، موجب كشيده شدن انسان، به گمراهي و تباهي و دوري از فضيلت و معنويت مي گردد. بهترين راه براي ايمني از اين پيامدهاي منفي، ازدواج كردن است. از اين رو، خداوند متعال در آيه 32 سوره نور مي فرمايد:
«و انكحوا الايمي منكم و الصلحين من عبادكم وامائكم ان يكونوا فقراء يغنهم الله من فضله».
زنان ومردان بي همسر وغلامان وكنيزان شايسته را همسر دهيد. اگر تنگ دست باشند، خداوند، از فضل و كرم خود، توانگرشان مي سازد.
در بخش ديگري از روايات، تاكيد شده كه با ازدواج كردن، ثواب نماز مومن، افزايش مي يابد و حتي خواب او بر شخص روزه دار شب زنده دار عزب(مجرد)، برتري دارد. اين نشان دهنده نقش ازدواج در تكامل معنوي وايماني انسان است.
در دسته ديگر از روايات، مجرد بودن افراد، به شدت مورد نكوهش قرار گرفته واز آنان به عنوان «پست ترين مردگان» و «شرورترين زندگاني» ياد شده است.
در روايت ديگر از پيامبر اكرم صلي الله عليه واله وسلم آمده كه سستي در امر ازدواج فرزندان و تاخير در آن، موجب بروز فتنه در زمين و فساد بزرگ مي گردد؛ از اين رو، توصيه فرموده كه اگر ديانت و امانت فرد خواستگار، پسنديده بود، در ازدواج با آن، كوتاهي نكنيد.
همه اين موارد، نشان مي دهند كه ازدواج كردن، راهي به سوي حفظ ديانت و تكميل معنويت و فضيلت است و در غير اين صورت، بعد معنوي انسان، پرورش نمي يابد و به فضيلت وتكامل، دست پيدا نمي كند.
نكته قابل تامل، اين است كه نه تنها در روايات، بر نقش ازدواج در تكامل معنوي و كسب فضيلت تاكيد شده، بلكه براي همكاري در زمينه تمام اعمال و حركات عاشقانه و محبت آميز و حتي روابط جنسي زوجين، تشويق به عمل آمده و براي آن، اجر و پاداش در نظر گرفته شده كه خود مي تواند عاملي براي تكامل معنوي باشد.
حال اين سوال به ذهن خطور مي كند كه چرا خداوند، براي عملي كه لذت مادي دارد، پاداش در نظر مي گيرد؟ در اين زمينه، نكات زير قابل توجه است:
يك. وجود روابطي عاشقانه و صميمي بين زوجين، آنها را از انجام دادن كارهاي حرام، باز مي دارد.
دوم. محبت كردن به ديگري، خود نوعي كمال است؛ زيرا لازمه آن، خارج شدن از لاك خودخواهي و ديدن ديگران است.
سوم. داشتن روابط خوب وصميمي با همسر براي انسان، نوعي فراغت بال و آسودگي خيال به ارمغان مي آورد كه در سايه آن، انسان، با آرامش بيشتري مي تواند به عبادت و تعلم و خدمت به جامعه بپردازد.
چهارم. داشتن محبت و روابط صميمي، باعث پرورش صفات پسنديده در زوجين است، مثل عفت، حيا، عدم تمايل به ارتباط با نامحرم و… .
ادامه دارد…
برگرفته شده از كتاب مباني اصول روش ها تربيت جنسي از منظر آيات و روايات تاليف علي نقي فقيهي