یک مهندس روسی تعدادی کارگر ایرانی را برای کار استخدام کرده بود، کارگران بنا به وظیفه شرعی وقت اذان که می شد برای خواندن نماز دست از کار می کشیدند.
یک روز مهندس به آنها اخطار کرد که اگر هنگام کار نماز بخوانند آخر ماه حقوقشان کسر می شود. کسانی که ایمان ضعیف و سست داشتند از ترس کم شدن حقوقشان نماز را به آخر وقت می گذاردند اما عده ای بدون ترس از کم شدن حقوقشان همچنان در اول وقت، نماز ظهر و عصر را می خوانند.
آخر ماه، مهندس به آنها که همچنان نمازشان را اول وقت خوانده بودند، بیشتر از حقوق عادی(ماهیانه) پرداخت می کند؛ کسانی که نماز را به بعد کار گذاشته بودند به مهندس اعتراض می کنند که چرا حقوق آنها را زیاد داده است. مهندس می گوید:
اهمیت دادن آنها به نماز و صرفنظر کردن از کسر حقوق، نشانگر آن است که ایمان آنها بیشتر از شماست و این اهمیت آدمها هرگز در کار خیانت نمی کنند همچنان که به نماز خود خیانت نکردند.
امیر المومنین علی علیه السلام: هرگاه کسی به نماز بایستد ابلیس از روی حسادت به او می نگرد چون می بیند که رحمت خدا آن شخص را در بر گرفته است.