گدایی بود که همیشه سر راه مردم می نشست و می گفت: مردم! والله به خدا دیر آمدم. یک روز او را دیدند که صبح نشده آمده و باز هم می گوید: مردم! والله به خدا دیر آمدم. گفتند: خانه خراب! هنوز آفتاب هم طلوع نکرده است، از این هم زودتر می خواهی بیایی؟
گفت: شما نمی فهمید من چه می گویم. من قبلاً نمی دانستم که در گدایی (در خانه حق) چقدر برکت است، اینکه می گویم مردم والله، به خدا، دیر آمدم منظورم این است که قبلاً من بی خبر بودم، اگر باخبر بودم زودتر می آمدم.