عنوان: لقمه های حرام و آثارآن ازدیدگاه آیات و روایات

 استاد راهنما: سرکارخانم شهربانو ستوده

استاد داور: حجت الاسلام والمسلمین آقای دکتر بهزاد

پژوهشگر: افسانه جهانی

  با نگاهی به آموزه های دینی می توان دریافت اخلاق و رفتار آدمی به طور مستقیم و غیر مستقیم تحت تأثیر غذا قرار دارد و غذا یکی از عواملی است که انسان را در رسیدن به کمال و سعادت یاری می رساند. 

    به همین دلیل است که در قرآن و روایات به انسان سفارش شده است به طعامی که می خورد توجه داشته باشد. منظور از توجه این است که غذا هم باید از جهت ظاهری دارای ویژگیهایی باشد و هم از جهت باطنی؛بنابراین مهمترین ویژگیهای غذای مطلوب و مورد تأیید اسلام را می توان چنین بر شمرد: 1-پاکیزه و حلال باشد 2- دسترنج خود انسان باشد 3-. خوش بوی و خوش طعم باشد

   اسلام مهم ترین ویژگی غذای خوب  را حلال بودن آن می داند برای ایجاد این ویژگی باید به دو اصل مهم توجه کرد. الف) غذی حلال باید از خوردنیهای مجاز تهیه شود ب) غذای حلال باید از مال حلال تهیه شود.

   با توجه به این مطلب لقمه حرام دارای دو قسم است: الف )حرام ذاتی: خوراکیهایی که در اصل و ذات خود از دیدگاه شریعت اسلام حرامند مانند مردار، خون، گوشت خوک، گوشت قربانی پای بت ها ، خوردن گل، شراب، …

  ب)حرام غیر ذاتی: خوراکیهایی که در ذات خود حرام نیستند ولی چون از درآمد کارهای نامشروع به دست آمده اند بر آن ها لقمه حرام اطلاق می شود. برخی از درآمدهایی که باعث حرام شدن لقمه می باشد عبارتند از ربا، مال یتیم، قمار، رشوه، احتکارو …

  برای اینکه انسان در زندگی دنیوی و اخروی سعادتمند باشد باید از لقمه حرام و حرام خواری پرهیز کند؛چون در روایات آثار زیانباری بر حرام خواری شمرده شده است :لقمه حرام علاوه بر این که خود فرد را دچار خسران دنیوی و اخروی می کند، در نسل آینده او نیز موثر است.باعث عدم استجابت دعاها و قبول نشدن اعمال عبادی انسان می شود، قساوت قلب به همراه دارد و زمینه ای برای ارتکاب گناهان دیگراست، مثل آتشی است که حسنات انسان را می سوزاند ،باعث دوری از خدا و ائمه شده و خشم و لعنت خدا و ملائکه را به دنبال دارد، باعث می شود در روز قیامت خانواده اش از او پیش خدا گلایه کنند، شخص حرام خوار به عذاب قبر و برزخ دچار می شود و از بهشت و نعمتهای بی پایان آن محروم می شود.

  انسان برای اینکه از این همه گرفتاری دنیوی و اخروی به دور باشد باید به لقمه خود توجه کند و اگر تا حال کم کاری کرده، توبه نماید و گذشته خود را جبران کند.

حضرت زينب (س) پرستار نهضت وانقلاب حسينى

«هر کس یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند ، خداوند او را با ابراهیم خلیل محشور می کند .»

 پیامبر اکرم (ص)

در سال پنجم جمادی الاول سال ششم هجرت در شهر مدینه ، در خانه حضرت علی (ع) دختری بدنیا آمد که سالها بعد در تغییر مسیر تاریخ بشریت نقشی عظیم ایفا کرد. زینب (س) از مادري چون فاطمه زهرا (س) متولد شد و در دامان  آن بانوی بزرگ اسلام و پيامبر اسلام (ص) و حضرت علي (ع) پرورش يافت. يكي از سيره هاي عملي زندگي اين بانوي الهي، پرستاري و دست گيري از حال بيماران و درماندگان بود. اتفاقات سختي كه در طول حيات سراسر مرارت بار ايشان رخ داد،همچون بيماري مادر بزرگوارشان، ضربت خوردن پدر، مسموميت برادر و بالاخره حادثه بزرگ كربلا، زينب را به عنوان الگوي پرستاران معرفي كرد و سالروز ولادتش، به عنوان روز پرستار برگزيده شد.

ایشان  پرستار بزرگ  كربلا بود اما آیا فقط پرستار بود ؟ ایشان  علاوه بر پرستاری ومراقبت از حضرت امام سجاد (ع) که درروز عاشورا به شدت بیمار بود ، تقويت روحيه مجروحان و خانواده شهيدان، رسيدگي به بازماندگان و كمك به اطفال را نیز بر عهده داشت .واینها کوچکترین مسئولیت حضرت زینب (س) بود .

با وجود اینکه می دانیم پرستاری یک وظیفه سنگین وارزشمندی است اما وظیفه حضرت زینب تنها پرستاری از بیماران واطفال و… نبود بلکه وظیفه اصلی یا به عبارتی پرستاری اصلی حضرت زینب همان نهضت خونین کربلا بود ، که اگر نبود زینب ، خون سالار شهیدان ویاران باوفای ایشان پایمال می شد .

به بركت  این بانوى بزرگوار و قيام مباركش، هم‏چنان پرچمهای خونين عاشورا به نشانه روز انتقام مظلوم از ظالم، در سراسر جهان افراشته مى‏شود زيرا زينب كبرى (س) بود كه پيام ‏خونين حضرت اباعبدالله الحسين (ع) را به تمام نسل‏ها و عصرها رساند.

عنوان:حضانت طفل در فقه اماميه و قانون مدني

استاد راهنما: حجه الاسلام و المسلمين مسعود رجب نژاد

استاد داور: حجه الاسلام والمسلمین یدالله صفری

پژوهشگر: فاطمه مجد

از آيات قرآن و روايات اماميه مرتبط با حضانت برمي­آيد كه حضانت طفل بر عهده پدر و مادر است و پدر و مادر از ساير خويشان سزاوارتر در نگهداري فرزند هستند. آراء فقها در سزاوارتر بودن هر يك از پدر و مادر، در صورت جدايي، در مورد حضانت كودك مختلف است. مشهور فقها برآن هستند كه مادر براي حضانت از فرزند پسر تا دو سال و چنانچه دختر باشد تا هفت سال شايسته­تر است. رأي قانون مدني هم در حضانت طفل طبق نظر مشهور فقها بود تا اينكه بنابر مصلحت و شرايط موجود تكليف نهايي را مجمع تشخيص مصلحت نظام مشخص كرد كه در مورد حضانت فرزندان توسط مادر بين جنسيت دختر و پسر تا هفت سالگي، تفاوتي وجود ندارد. قانون مدني نظريه عده­اي از فقها را پذيرفته است كه نگهداري اطفال هم حق و هم تكليف ابوين است. هيچ يك از ابوين حق ندارند در مدتي كه حضانت طفل بر عهده آن­ها است از نگهداري او امتناع كند. در صورت فوت هر كدام حضانت با ديگري است. همچنين در صورتي كه پدر فوت كند، مادر در حضانت بر ولي و وصي مقدم است.

از نظر فقها به خاطر نداشتن يكي از شرايط اسلام، عقل، آزادگي، امانتداري، فراغت از حقوق زوجيت مادر، سلامتي از بيماري­هاي مزمن و مسري، عدم اقامت مادر و تغيير محل سكونت پدر، حضانت طفل از سرپرست ساقط مي­شود.

نفقه كودك به عهده پدر و بعداز آن با رعايت الاقرب قالاقرب بر عهده اجداد پدري مي­باشد كه در صورت نبود آنها يا عدم قدرت آنها، نفقه بر عهده مادر مي­باشد.

حضانت و نفقه طفل نامشروع از لحاظ فقهي و قانون مدني همچون طفل مشروع است و فقط از لحاظ توارث با يكديگر تفاوت دارند. 

از نظر قانون مدني حضانت اجرت ندارد و امري تبرعي و بدون اجرت است.

عنوان : ویژگی­های دولت کریمه­ی مهدوی ^{(علیه السلام)}             

استاد راهنما: سرکارخانم فاطمه مجد

استاد داور: حجت الاسلام والمسلمین آقای دکتر فرج بهزاد

محقق:کبری موسوی

از آیات قرآن و روایات امامیه مرتبط با مصلح در آخرالزمان برمی­آید که ایشان یکی از نوادگان حضرت پیامبر و دهمین فرزند از فرزندان حضرت فاطمه و حضرت علی (علیهم السلام) می­باشند. پدر بزرگوارشان یازدهمین امام معصوم (علیه السلام) بوده و درباره­ی مادر ایشان روایات متعددی از جهت اصل و نسب وجود دارد. به دلیل شرایط خفقان در دوره­ی امامت امام یازدهم، حتی حمل و بارداری، تولد و زندگی ایشان تا پنج سالگی در خفا بوده و جز یاران اندک، کسی ایشان را ملاقات نکرده بود.

 با شهادت پدر و غسل و کفن و نمازگزاردن بر پیکر ایشان، دوره­ی دوم، یعنی غیبت صغری شروع شد و طی آن توسط نایبان خاص خود با مردم در ارتباط بودند. با درگذشت چهارمین نائب، غیبت کبرای امام زمان (علیه السلام) شروع شد و تا اکنون نیز ادامه دارد. طبق روایات زمان ظهور مشخص نیست، فقط علائمی برای فرج ذکر شده است که پس از وقوع همه یا احتمالاً برخی از آن­ها ظهور فرموده و با یاران خود بیعت نموده و به سمت کوفه حرکت خواهند کرد، و دارای ده­ها هزار نفر اصحاب در سراسر گیتی خواهند بود.

 پس از جنگ، حکومت واحد جهانی را تأسیس نموده و عدل و قسط را که در دوره­ی آخرالزمان گنجی نایاب خواهد بود، در تمامی شئون حکومتی احیاء خواهند کرد. بیشتر مردم دین واحد را پذیرفته و امت واحده­ی اسلامی تشکیل خواهد شد. در سایه­ی تکامل عقول، علم که تا کنون دو باب آن گشوده شده است تا بیست و هفت برابر رشد خواهد کرد و به واسطه­ی این رشد عقل و علم، مدیریت کشورها توسط حاکمان، صنعت و تکنولوژی، اقتصاد و معیشت، قضاوت و سیاست، کشاورزی و دام­پروری، عمران و آبادانی، امنیت اجتماعی، بهداشت و درمان، فرهنگ جهاد و شهادت به رشد و شکوفایی در نهایت درجه­ی خود خواهد رسید و مردم در سایه­ی چنین حکومتی یک زندگی آرام در محیط امن آرمان­شهر مهدوی را تجربه خواهند کرد. در نهایت آن حضرت پس از سال­ها حکومت عدالت­گستر در جهان به شهادت رسیده و پس از ایشان تعدادی از ائمه (علیهم السلام) رجعت نموده و حکومت مهدوی تا قیامت ادامه خواهد یافت.

عنوان: بررسی فتنه88 و نقش رهبری در مهار آن

استادراهنما: سرکار خانم شهربانو ستوده

استاد داور: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتربهزاد

پژوهشگر:سلمناز بیدار

پس از برگزاری دوره دهم انتخابات ریاست جمهوری درخرداد ماه 1388 رفتار غیر اخلاقی و تشنج آفرین برخی از نامزدها که در خلال شمارش آراء و حتی پیش از آن، متوجه شکست شان درانتخابات شده بودند، کشور را دستخوش فتنه و آشوب پیچیده­ای کرد. جمهوری اسلامی ایران با آشوب و بلوا وتوطئه، بیگانه نبود وپس از انقلاب ازسوی دشمنان داخلی و خارجی بارها با این حوادث مواجه شده و بر آن فائق آمده بود که نمونه­ی آن حادثه کوی دانشگاه سال 1378 می­باشد؛ اما فتنه 88 به عنوان واقعه­ی مهم درقالب انقلاب مخملی، درتاریخ انقلاب اسلامی ایران ثبت گردید. بنابراین بررسی این واقعه و حادثه از آن جایی اهمیت وضرورت دارد که دراثر پیدایش این فتنه، نظم و آرامش و امنیت کشور ایران به خطر افتاده بود که اگر مقام معظم رهبری به موقع جلوی این فتنه را نمی­گرفتند، ممکن بود فتنه­گران درپیشبرد اهداف شومشان موفق بشوند. تحقیق دراین زمینه نشان می­دهد که این فتنه در قالب یک برنامه­ی از قبل طراحی شده به نام انقلاب مخملی بود و سابقه­ی آن به حادثه کوی دانشگاه سال 1378 برمی­گردد. برای وارد شدن به این مباحث لازم است سؤالاتی مطرح بشود این که فتنه 88  از کجا آغاز شد و ابعاد حوادث و وقایع آن تا کجا بود وچگونه پایان یافت و رهبر انقلاب چگونه باعث مهار آن گردید؟ فتنه ایجاد آشوب و نابسامان کردن جامعه است به گونه­ای که حق با باطل مشتبه می­شود و مغرضین نمی­توانند فکر وراه خود را به عنوان حق به جامعه بقبولانند و برای این کار از روش ها و ابزارمختلفی استفاده می­کنند. درکشور ما مجریان طرح براندازی نظام، قصد داشتند با استفاده از رنگ سبز و ادعای تقلب در نتیجه شمارش آراء که یکی از ابزارهای جنگ نرم می­باشد، باعث برچیده شدن نظام حکومت اسلامی ایران بشوند. عمدتاً این فتنه و طرح توسط سران شکست خورده در انتخابات و با حمایت غربی­ها و سران خارج نشین ایرانی، هدایت و رهبری می­شد و دراثر پیاده سازی کودتای سبز، کشور متحمل ضرر و زیان­هایی شد که ازجمله آن­ها: هتک حرمت و بی­احترامی در روز عاشورا به عزاداران ابا عبدالله الحسین و آتش زدن مسجد لولاکران در تهران، آسیب زدن به محل کسب و کار ملت و دولت می­باشد. این ماجرا می­رفت که کشور را با یک بحران جدی مواجه کند که با درایت، تدابیر و هوشیاری مقام معظم رهبری و نصرت و امداد و هدایت الهی، جلوی این فتنه گرفته شد و­حماسه پرشور مردم در9 دی ماه همان سال، خط بطلانی برپیکره­ی این فتنه وارد ساخت و از دم خفه کرد. و اما! ما نباید از این واقعه وحادثه غفلت بورزیم و کار را تمام شده تلقی کنیم چرا که دشمن همیشه بیدار است وهرروز و شب برای براندازی انقلاب اسلامی نقشه جدیدی می­کشد. پس لازم است بصیرت کافی جهت شناختن حق وباطل بدست آوریم و با پیروی از دستورات وفرامین ولایت فقیه، حضرت آیت­الله خامنه­ای (دامت برکاته)، بتوانیم در برابر دشواری­ها وفتنه­ها سربلند بیرون آییم و انقلاب اسلامی و ولایت فقیه را از گزند دشمنان داخلی و خارجی حفظ کنیم.